Muratlı Mutlu Sonlu Masöz

Wolf’un bedeni kasıldı ve Scarlet insanın başını, gözlerine bakabilmesine imkân sağlayacak kadar geriye ittirmeyi başardı. Wolf’un üst dudağı kıvrıldı fakat Scarlet gözlerini onunkilerden ayırmadı. “Kes şunu Wolf. Sen artık onlardan biri değilsin.” Wolf’un bir kaşı seğirdi fakat  yatışmaya başlamış gibi göründü. Yüzünde acı, çaresizlik ve Muratlı Mutlu Sonlu Masöz  sessiz bir öfke taşıyan bir ifade vardı… Fakat bu öfkenin hedefi Scarlet değildi. “O, zihnimin içinde,” dedi, alçaktan bir kükreme sesiyle. “Scarlet. Ben…” Wolf yüzünü başka yana çevirdi. Scarlet parmaklarını insanın yüzünde gezdirdi. Aynı çene, aynı elmacık kemikleri, aynı yara izleri ve hepsi de kanla kaplı.

Scarlet parmaklarının  onun iflah olmaz saçlarına değdirdi. “sadece benimle kal. Söz verdiğin şeklinde, beni koru.” Bir şey, hızla Scarlet’ın kulağının yanından geçerek Wolf’un boynuna saplandı. Wolf kasıldı. Başını kaldırdı. Daha şimdiden kana susamışlıkla parlamaya  başlayan gözleri genişçe açıldı fakat sonra donuk bir ifadeye kavuştu. Boğazından yükselen boğuluyormuşçasına bir sesle, bir anda güçsüzleşti ve Scarlet’ın üstüne yığıldı. Insanla bir hanımın ona doğru koşturduğunu gördü. Ay ışığı, kadının elindeki bir silahı aydınlatıyordu.   Scarlet’ın korkusu uzun sürmedi, bu gelenler çılgın Aycılar değildi.

Muratlı Mutlu Sonlu Masöz

Scarlet gözlerini tekrar Wolf’a çevirdi ve boynuna gömülü dart okunu aradı. “Wolf!” diye bağlarırdı yine, dartı çıkarıp yere fırlatırken. “İyi misin?” diye bağlarırdı hanım, Scarlet’a yaklaştığı sırada. Scarlet onu duymazdan geldi ama  nihayetinde kendi adını duymak, içinde bulunduğu   panik   hâlinden   sıyrılmasını sağladı. “Scarlet? Scarlet Benoit?” hanım adımlarını yavaşlattığı sırada Scarlet gözlerini tekrar ona çevirdi -hayır, bir kadın değil. Genç bir kızdı bu. Dağınık saçları ve hoş, tanıdık yüz hatlarına haiz bir kız. Scarlet kaşlarını çattı; bu kızı daha önce bir yerlerde gördüğüne emindi. Erkek de sonucunda yetişti. Nefes nefese kalmıştı.

“Siz kimsiniz?” diye sordu Scarlet, iki yabancı Wolf’u  onun üstünden almaya yeltenirken. Scarlet kollarını Wolf’un bedenine doladı. “Ona ne yapmış oldunız?” “Haydi fakat,” dedi adam, Wolf’u tutarak. Adam Wolf’u bir kenara çekmeye çalıştı ama Scarlet sıkıca tutundu. “Buradan gitmemiz gerekiyor.” “Kes şunu! Dokunma ona! Wolf!” Scarlet, Wolf’un yüzünü iki yanından kavradı ve başını geriye doğru ittirdi. Azcaı dişleri ve çenesindeki kanlar olmasa, Wolf sanki huzurlu bir ifadeye sahipti. “Ona ne yaptınız?” “Babaannen nerede Scarlet? Seninle miydi?” dedi kız. Scarlet’ın dikkati yine kıza çevrildi. “Babaannem mi?”