Muratlı Mutlu Son

Muratlı Mutlu Son Köleler, yurttaş olmayanlar ve fahişeler gibi öteki ayak ekibindan, eylemsiz -hanım- rol üstlenmesi bekleniyordu. Seneca, bireyin cinsel pasiflik yüzünden erdemini yitirmesinin “özgür doğanlar için bir suç” ve “köleler için bir zorunluluk” bulunduğunu yazmıştı. Pasif roldeki erkek için kullanılan Latince ifade muliebria patitur, kısaca “kadın deneyimini yaşamak” idi. “Vir” (adam) sözcüğü salt bedensel özelliklerle tanımlanmıyordu.

Daha ziyade “erkek” , kadınların ve kölelerin kaderi olan cinsel hakaretlere asla maruz kalmayan Romalı yurttaş demekti. Yunan camiasının kimi seçkin tabakalarında ergen bir oğlan, akıl hocalığı ve sosyal bağlantılar için cinsellik hizmeti verdiği olgun bir adamla hassas bir ilişki kurabiliyorken, Roma’da durum bunun tam tersiydi. Genç erkek yurttaşların eylemsiz konuma sokulmalarına asla izin verilmiyordu. Theodosius’tan önce eşcinsellikle ilgili birkaç yasadan biri, – işin içinde üst derslik oğlanlar varsa- oğlancılığı yasaklıyordu. Genç erkek yurttaşlar, dokunulmaz olduklarını belirtmek için penis şeklinde tılsımlar takardı. Özgür delikanlıları sokakta izlemek bile yasaktı. Romalı bir yurttaş “erkekliğini koruma yasasını” ihlal etmekle kabahatlanabiliyordu.

Muratlı Mutlu Son

Muratlı Mutlu Son MÖ 326’da bir yargıcın oğlu olan Titus Ventruius, iflas edip onunla seks yapmak isteyen bir adama satıldıktan sonra “borca karşılık kölelik uygulaması” kaldırıldı. Titus’u satın alan adam, artık bir köle olduğundan onu istediği gibi kullanabilirdi ama Titus direnerek adamı konsüllere suç duyurusu edince adam hapse atıldı. [49] İki yüzyıl sonra, ünlü general ve konsül Gaius Marius’un ordu görevlisi olan yeğeni, sürekli tecavüz etmeye çalıştığı bir asker tarafından öldürüldü. Düzgüsel koşullarda askerin infaz edilmesi gerekirken, Marius onu onurlandırdı.

Yeğeninin, askeri zevk için kullanma niyetini görmezden gelmesi, askerin bedeninin cinsellik nesnesi olmasına yol açardı ve Marius buna izin veremezdi. Roma’da eşcinsellik (en azından pasif olanı) her süre utanç verici olmasına rağmen Hıristiyan döneme kadar yasadışı değildi. Pasif eşseks suçlamaları yaygın olmakla birlikte çoğu zaman zararsız ithamlardı. Alay mevzusu olan birey, özgür bir erkeği zorla alıkoymadığı sürece, büyük mümkünlıkla ağır cezadan kurtuluyordu. Roma iktidarının timsali ve Galya fatihi Julius Sezar’ın, Bitinya Kralı Nikomedes’i “arkasına aldığı” yaygın bir kanıydı. Hatta askerleri “Sezar Galyalılara fazla geldi fakat Nikomedes de Sezar’a fazla geldi, ” diye şarkı söylüyorlardı.